All good things come to an end

Onze laatste co-schapweek in Uganda is alweer bijna voorbij. Afgelopen vrijdag was het hier feestdag, niet alleen omdat Nick aankwam, maar het was labour day en dat betekende een dagje vrij voor ons. Anouk is met de andere twee lekker een dagje naar de Zoo in Entebbe geweest en Jessica heeft Nick met onze nieuwe vriend Moses op de airport opgehaald. Moses runt twee bedrijfjes: Kisa Safaris en Omuto Uganda (omutouganda.com). Met zijn toeristische safaris draagt hij bij aan een community in Jinja, namelijk het dorp waar hij is opgegroeid. Hij was een arme weesjongen tot hij betere kansen kreeg van een voorbijtrekkende missionaris. Hij heeft veel van de wereld gezien, maar kiest ervoor dezelfde kansen die hij gekregen heeft hier voor anderen te creeren.

Afgelopen weekend startte dus onze safari met Moses. Zaterdag ochtend vroeg begon het avontuur richting Bwindi , in het zuidwesten van het land. We verbleven glamping-style in de jungle en gingen de dag erna op tracking naar de gorilla's. We werden gedropt in de jungle en een man met manchete ging voorop om voor ons een paadje door de bushbush te creeren. Ook werden we vergezeld door 3 mannen met geweren, want wie weet wat we op ons pad tegen zouden komen... De tocht zou de hele dag kunnen duren als de gorilla's zich diep in de jungle schuil zouden houden. Echter, na 1,5 uur lopen werd de eerste gorilla gespot. Na een steile klim de berg op namen we plaats onder een boom met wel 10 gorilla's, inclusief ukkies! Zo mooi!! De meeste gorilla's volgden het voorbeeld van de Silverback en keerden ons de rug toe, maar om ze in hun boompje te aanschouwen terwijl ze takken losrukten en flink blaadjes oppeuzelden (en hun gassen flink het oerwoud in lieten drijven) was prachtig. Het werd mog veel mooier toen ze besloten om uit de boom naar beneden te klimmen en we nog maar 2 meter van ze verwijderd waren. Een hele ervaring dus!

De volgende safaridag had Moses een boottocht over lake Bunyonyi voor ons gepland. Lekker varen in het zonnetje en aan de overkant van het meer stonden vrolijke kindjes ons op te wachten. Zonder pardon werden we bij de hand genomen en de berg mee opgesleurd. Op de top van de berg was het dorp en was een heel muziekspektakel voor ons georganiseerd. We dansten in de brandende zon met de kleine kindjes en kochten souvenirtjes van de lokale vrouwtjes. Indrukwekkend om te zien hoe de mensen hier leven. Toen we weer in de boot aanbeland waren, gaven Yosta en Marloes de kindjes nootjes en koekjes om ze te bedanken. Jammer genoeg een slecht idee... eant het werd een groot gevecht. Zo zielig om die kinders voor eten te zien vechten.. Gelukkig greep onze gids snel in en werd het resterende eten gelijk verdeeld.

Na weer een stukje verder gevaren te hebben vertelde de gids dat er op een van de eilanden zebra's te spotten waren. Daar geloofden we niks van! Vooral omdat hij het uitsprak als 'siebela's'. Maar goed, hij hing voorop en na een rondje rondom het eiland gerend te hebben zagen we echte siebela's (zebra's dus).

Die nacht verbleven we in een luxe hotel en Anouk voelde zich helemaal thuis. Van een nette rondleiding door de kamer tot verrukkelijke lasagna, het was genieten! Na goed uitgerust te zijn vervolgden we onze tocht naar lake Mburo. Hier gingen we te voet op zoek naar wildlife. Terwijl Moses en de gids nog over de prijs aan het discussieren waren gingen wij achtereen paar zebra's aan en werden Yosta en Jessica bijna aangevallen door een buffel. Even later meldde de gids dat we vooral aan de zijkant van het pad moesten blijven omdat er buffels waren en ja die zijn gevaarlijk. Oeps...

Het laatste onderdeel van de safari was een bezoekje aan het dorp dat door Moses gesteund wordt. Hij nam ons mee naar de school die hij heeft opgericht en we werden bedankt middels een liedje voor al het schrijfgerei dat we meegebracht hadden. Voor slechts 5000 dollar kun je hier een compleet klasgebouw laten bouwen, een droom die we later graag waar willen maken. Ok nam hij ons mee naar zijn tantes die weeskinderen opvoeden en Yosta heeft hier ongeveer haar halve garderobe achtergelaten.

De dag eindigde met een boottocht naar de source of the nile (een borrelend stukje water in lake victoria) en een dinertje bij Moses thuis. Zijn vrouw en supercute kindjes verwelkomden ons in hun mooie huisje met een heerlijke Afrikaanse maaltijd! We hebben onze laatste Ugandese safari dus fijn traditioneel afgesloten!

Nu nog de laatste co-schapdaagjes en dan scheiden onze wegen. Anouk gaat lekker terug naar manlief in hun nog kersverse appartementje en Jessica vervolgt haar tocht met Nick naar Tanzania en Zanzibar. Even opladen voordat ons volgende co-schap chirurgie van start gaat. Trouwe fans, bedankt! We zien jullie snel weer in Nederland: Weraba!